Zajęcia dla dorosłych, dla rodziców (dziadków) z dziećmi, dla osób z wyobraźnią i zamiłowaniem do tworzenia, pieczenia i zabawy, dla miłośników tradycji, a także dla osób, którzy mogą włączyć tę ciekawą formę terapii do własnej pracy (pedagodzy, terapeuci)...

Jak długi i szeroki świat, jak długo żyją ludzie na tej Ziemi, zarówno powszedniego jak i świątecznego dnia pojawia się jakiś rodzaj chleba, który nie tylko zaspakaja głód ale również zaspakaja nasze zmysły, poczucie piękna, przynależność do tradycji, daje satysfakcję z wykonanego dzieła. Dążenie człowieka do realizowania się w twórczym działaniu i zostawienie swojego niepowtarzalnego rezultatu było i jest naturalną potrzebą wszystkich pokoleń.
Wiele śladów takiej twórczości sprzed wieków możemy oglądać jeszcze dzisiaj; piękne kształty ceramicznych naczyń pełnych ozdobnych wzorów, haftowane stroje, biżuteria, ceramiczne kafle do pieców i podłóg, rzeźbione okiennice i drzwi. Sztuka sakralna, ludowa, narodowa - to obraz pracy ludzkich rąk, wizji i potrzeby piękna w codzienności i od święta.
Woda i mąka mogła być podstawą wyżywienia i jednocześnie surowcem do tworzenia szczególnych dzieł, które uświetniały i wzbogacały wiele ceremonii rodzinnych, regionalnych czy religijnych. Do dziasiaj pojawiają się na weselach w Polsce korowaje, na Nowy Rok - byśki i nowe latka, na Zwiastowanie NMP - bocianie łapy i brony, bożonarodzeniowe świąteczne pierniki z oleodrukami, wielkanocne koszyczki z ciasta, znaki solarne i wiele innych form z ciasta drożdżowego, razowego, kruchego, martwego ozdabiają nasze stoły z różnych okazji i są dowodem kontynuacji polskich tradycji, potrzeby tworzenia czegoś niepowtarzalnego, indywidualnego, czegoś co jest również częścią narodowej kultury.

CIASTOTERAPIA

projekt Joanny Zwoleńskiej

TRADYCJA

• Odświętność i codzienność
• obrzędy polskie i towarzyszące im formy z ciasta (Boże Narodzenie, Nowy Rok, Wielkanoc, Święta św. Michała, Jerzego i Anny, Zwiastowanie NMP, Święto Zmarłych, Święto Wiosny, dożynki, karnawał …),
• co, kiedy i jak robią inni (ciasto obrzędowe: Austria, Hiszpania, Szwajcaria, Niemcy, Rosja, Ukraina, Meksyk, Włochy, Serbia)

ZABAWA

• Pyszne prezenciki i smakołyki
• formy płaskie i przestrzenne
• krążki i wałeczki
• odwzorowywanie i kreatywne działanie Święto Zmarłych
• Różne rodzaje ciast, różne techniki
• ciasto drożdżowe
• ciasto razowe
• ciasto martwe
• Zabawy z ciastem i z wykorzystaniem rekwizytów (foremki plastikowe i żelazne, przetaki i miski, wykałaczki i pióra itp.)
• Zabawy w rozpoznawanie smaków, zapachów, ciężarów, faktur, form itp.

TERAPIA

Integracja zmysłów (dotyk, smak, węch, wzrok, słuch, propriocepcja, równowaga). Doskonalenie integracji ręka-ręka, ręka-oko, ręka-ucho-oko. Techniki wyrabiania i formowania ciasta jako wspieranie rozwoju motoryki precyzyjnej i obniżania napięcia mięśniowego. Pieczenie ciasta jako przykład planowego, zorganizowanego, konsekwentnego zrealizowanego procesu i strategii działania. Rozwijanie uważności i koncentracji w pracy i eksperymentalnej zabawie z wykorzystaniem ciasta. Dla kogo co, czyli zabawy dla dzieci agresywnych, nadpobudliwych ruchowo, wycofanych, dyslektycznych, dysgraficznych.

Tym razem  zajmiemy się wytwarzaniem z pachnącego ciasta form słońca i drzewa, które będą witać czas nadchodzącej wiosny.

SŁOŃCE – u wszystkich ludów  jeden z najważniejszych symboli. W kulturach pierwotnych  i starożytnych często czczono je jako boga, personifikację światła, kosmicznej siły życia, która nieprzerwanie odradza się każdego dnia. Ta witalność odradzania się po każdej nocy stała się w kulturze chrześcijańskiej symboliczną prefiguracją zmartwychwstania. Słońce jako źródło ciepła, ognia i światła, które czyni rzeczy poznawalnymi, stało się symbolem sprawiedliwości. Często związane było z kultem religijnym ale też i kultem władzy. W religii chrześcijańskiej Chrystusa nazywano „słońcem sprawiedliwości lub „Sol Ivictus- słońce niezwyciężone”. W krajach nawiedzanych klęskami suszy, słońce  jako antyteza do przynoszącego życie deszczu, stało się symbolem śmierci  i nieszczęścia, lęku, melancholii (niektóre plemiona indiańskie przedstawiają je jako „czarne słońce”).

DRZEWO -  jeden z najbogatszych w znaczenie symboli.  Najczęściej  czczone jako reprezentacja królestwa roślin i symbol  istot boskich. Drzewo, dzięki cyklicznemu odradzaniu  się uznano za symbol mocy życia i siły pokonującej śmierć. U różnych plemion Azji Środkowej, Japonii, Korei, czy Australii jest reprezentacją człowieka - mitycznego przodka ludzi. Podobnie jak on stoi wyprostowane, rośnie i przemija. Drzewo przynoszące owoce, zapewniające cień i ochronę,  u wielu ludów było symbolem kobiecości i macierzyństwa. W Biblii drzewo jest obrazem życia. Słynne Drzewo  Poznania Dobra i Zła  i Drzewo Życia - oba rosnące w ogrodzie Edenu - to dwie stacje, między którymi  toczy się życie człowieka i historia zbawienia. Forma odwróconego drzewa w Bhagawadgicie (święta księga hinduizmu) jest symbolem wszelkiego rozwoju, w Kabale znakiem życia a w islamie informuje o nadchodzącym szczęściu .

(Opracowała: Joanna Zwoleńska)

Zapewniamy wszystkie składniki potrzebne do przygotowania ciasta, natomiast dobrze jest wziąć ze sobą fartuch, ściereczkę lub coś, co zabezpieczy ubranie przed zabrudzeniem, może pojemnik lub pudełko, w którym można zabrać zrobione przez siebie formy z ciasta.

Zajęcia poprowadzi: JOANNA ZWOLEŃSKA
Pedagog, kinezjolog, choreoterapeuta, autorka projektu ciastoterapia,
www.kined.pl

INFORMACJE I ZAPISY:

Barbara Zieleńska kontakt , 605 846 872