Dusze Hun i Po
6 marca, piątek godz. 10.00 – 18.00
Górne otwory ciała
Sobota i niedziela 7 – 8 marca 2009, w godz. 10.00 – 18.00
Hun i Po są nazwami dwu Duchów, które ożywiają istotę ludzką. W starożytnym świecie chińskim te Duchy są darem Nieba (Hun) i Ziemi (Po) dla człowieka. W chwili śmierci powracają one do Nieba i Ziemi. Człowiek więc winien w czasie swojego życia usilnie dbać o doskonały stan tych Duchów tak, aby mogły najlepiej złączyć się z Niebem i Ziemią, kiedy jego życie dobiegnie końca.
Dawne teksty na temat Hun i Po tłumacza nam sens tych pojęć, ich znaczenie pojawiające się na różnych poziomach w tekstach medycznych. Dają nam one jednak coś więcej – nowe perspektywy, jak również nowe znaki zapytania dotyczące tego, co zwyczajowo nazywamy duszą tzn. istotą ludzką funkcjonującą cieleśnie, mentalnie i duchowo. W czasie seminarium będziemy studiować fragmenty tekstów Księgi Rytuałów (Liji), Chunqiu zuozhuan, Elegii Chu (Chuci), Zhuangzi, Huainanzi, Historycznych wspomnień (Shiji) i klasycznych dziel medycznych.
Otwory znajdujące się w twarzy: uszy, oczy, nos, usta i język są również narządami zmysłów. Są otwartymi drzwiami do świata zewnętrznego jak również spełniają role anten pozwalających na percepcje świata zewnętrznego. Z tego powodu są związane z Sercem, ponieważ Serce jest mistrzem życia i ducha. Serce jest tym, co pozwala na właściwe rozróżnienia mające miejsce w każdym narządzie zmysłów czy otworze twarzy. To Serce zarządza związkiem miedzy intymnością każdego z nas, naszą sfera mentalną z przedmiotami naszego poznania i z tym, co nas kusi na zewnątrz.
Emocje i namiętności są również zamieszane we właściwe funkcjonowanie górnych otworów ciała. Gdy chcemy rozpatrzeć ruch tchnień podtrzymujący właściwe funkcjonowanie szczególnego narządu zmysłów rozpatrujemy go jako jeden z Pięciu Elementów. Każdy otwór rozpatrywany jest jako przynależący do jednego z narządów zang będąc od niego uzależniony, aby móc właściwie się odnawiać i funkcjonować. W ten sposób to, co zakłóca pracę danego narządu zang może również zakłócić funkcjonowanie danego otworu.
Z drugiej strony należy brać pod uwagę przebieg meridianów i innych dróg niosących ze sobą Krew i Qi (tchnienia), a które przechodzą przez dany obszar głowy i przyczyniają się do właściwego, bądź zakłóconego funkcjonowania danego otworu. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na bliskość mózgu i wszystkiego, co on reprezentuje. Całość fizjologii i sfery mentalnej uczestniczy w ten sposób w działaniu górnych otworów ciała. Najpierw rozpatrzymy je jako całość a potem przyjrzymy się każdemu z osobna w ich związku z wewnętrznymi narządami, meridianami jak również przypatrzymy się głównym kierunkom ich patologii.
To studium opiera sie na klasycznych dziełach medycznych a w szczególności a „Huangdi Neijing ” i „Nanjing ”.
jest sinologiem, starszym wykładowcą w Europejskiej Szkole Akupunktury i wieloletnim członkiem Instytutu Ricci w Paryżu. Współpracuje z filią tego Instytutu w Taipei, jako badaczka i tłumaczka klasycznych medycznych oraz filozoficznych pism chińskich. Prowadzi seminaria w Europejskiej Szkole Akupunktury. Wykłada w Nantes, na wydziale Międzyuczelnianego Dyplomu Akupunktury. Brała udział w programie badawczym, dotyczącym tradycyjnej medycyny chińskiej, prowadzonym przez francuskie Centrum Badań Naukowych w Chinach. Jest współautorką Le Dictionnaire Ricci de Caracteres Chinois, który ukazał się jesienią 1999. Wieloletnia praktyka i doświadczenie w zakresie akupunktury uzupełniają jej wiedzę na temat klasycznej medycyny chińskiej, co czyni ją wybitną specjalistką w tej dziedzinie.
Seminaria z dziedziny tradycyjnej medycyny chińskiej z udziałem profesor Elisabeth Rochat de la Vallée organizowane są od 1995.